کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

.......

حس  امشبم   

اهنگ  لالایی   از  زند وکیلی  

کاش میشد لگام   این  شبهای تبدار  رو  به  دست  بگیرم  

هر چند  سعیم  بر این   ست   ک  تسلیم محض   این  لحظات  سخت  و طولانی باشم   و  حضورشون  رو  خوش  امد  بگم   و  فرار  نکنم   از  تو  از  خودم  از  دنیا   از  زندگی  از  حقیقت  از واقعیت  و از ....

امروز  کسی  میگفت   همیشه  در   دل بدترین   اتفاقات  .....بهترین  حوادث  نهفته   

عجب  داستان  راز  الودی  ست   قصه  سردرگمی  

قصه ای  ک  اغازش   عشق  بود  و   ادامه  اش  دلدادگی  و  نهایتش  جنون  !

پ ن ...

عجب  شب   پر دغدغه  ای  

بگذر  از  من   ای  به   لامکان   ره  سپرده  

.......

نمیدونم  چرا  امروز  هر  چی مینویسم  دلم  اروم  نمیگیره  

دلم  میخواد یکبار برای  همیشه  خودم‌  رو از شر  این  دل اشوبه  ها   .... دلشوره ها  خلاص کنم 

باید  از  مرزهای  انکار  عبور کنم  

عشق  ک  حد و  مرز  نمیشناسه  لعنت  به هر چ  منطق  های  افراطی  ست   ...  ولی  مگر  منطق  هم  افراطی   و  غیر افراطی   داره  منطق   منطقه  ... خشک  و  ملال  اور 

خسته  م   ازین  همه  تصویر  سیاه  و  سفید  روزگار  خاکستری  

چرا  فراموشم  نمیشود  

هر لحظه  به  تو  نزدیکتر  هر  لحظه  دورتر  

کسی   الفبای  روزهای  وهم  الودم  رو  نمیداند  .... نمیفهمد  


......

روزی ک حالم  فقط  کمی  بهتر ازین  بود  حتما  خواهم نوشت 

از کسی  ک  شانه هایش ...اغوشش  سرزمینم  بود 

کسی  ک  در من  جاودانه  شد 

تا من  به  سادگی  وزیدنش  ابستن  درد شوم 

دردی  به  وسعت  جدایی  

کسی  ک   عشق  نمیدانست  

و اما  من  مجنون وار  در  جهان  هستی ماندگارش کردم 

پ ن ....

هذیانهای   یک  عدد  من  در روز ی  سرد !  و  بی  پایان  پر از  اندوه

روزی  من  هم   شاعر  بودم  ! 


.......

اندیشیدن به پایان راه کاری بیهوده ست 

وظیفه تو فقط اندیشیدن به نخستین  گامی ست ک بر میداری  

ادامه ش خودبخود میاید ....... قواعد چهل گانه  

پ ن ....

رفتم ک عشق اغاز کنم  

رفتم ک  نخستین گام را برداشته باشم ک به پایان فکر نکنم 

افسوس ک  عشق  اسان نمود اول  ولی افتاد مشکل ها 

.......

من انتخاب کردم  هر چند به سختی هر چند به اجبار  

انتخابی  ک  محکوم به پذیرفتنش شدم 

محکومی ک هیچ گزینه ای جز قطعیت واقعیت و پذیرفتن حکم نداشت 

اسمش را گذاشته بودم انتخاب تا تسلی دل دردمندم  باشد 

تا سرپوشی بر روزمرگی ها و ناتوانی هایم  باشد 

واژه انتخاب تعاریف زیبایی دارد 

اما برای من مستاصل و درمونده  فقط ی تعریف داشت فقط ی تعریف 

من باید از بین  صفر گزینه ....فرار کردن  از رویاها و ارزوهایم  دست بر دست  میگذاشتم  و تماشا میکردم  و به مرز اعداد بالا و بالاتر فکر میکردم اعدادی ک نماینگر مرز بین واقعیت و خیال بود 

تماشا میکردم رفتن کسی را  ک قرار بود  ناجی  قلب شکسته م باشد 

من انتخاب کردم عشق را به مسلخ جنون بکشانم  و دیوانه وار بر پیکره خونینش  اشک بریزم 

اه  افسوس  این انتخاب  ...این تنها گزینه برتری عقل و منطق چ بیرحمانه بر من فایق امد و  به مرگ تدریجیم  دچار کرد !