کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

......

احساس میکنم  اونقدر ک باید زندگی  کردم  و دیگه تمایلی به ادامه ندارم  ولی افسوس همه چی طبق خواست  ادم پیش نمیره 

بالاخره  منو  برای  ادامه  درمان مجبور کردن  

دکتر ک  میگه  باید خیلی  سریع  شیمی درمانی  رو  شروع کنم

چون  سلولهای  زشت و کریح  به سمت کلیه و کبد متاستاز کردند

چ خوب میشد اگه  منو  به  حال  خودم  رها  میکردن !

........

پلک هایم  ک  باز  میشود  با مجموع اضداد رویرو  میشم 

با  تقابل  کلمات   ک   سعی  بر  در کنار هم  قرار دادن  فاصله ها  و  تضادها  دارند  در  قالب   ی  نظم  عمومی   

مثل روز و شب  

وصال و  فراق  

عشق  و  نفرت 

زندگی  و  مرگ  

نقطه  تقابل  زندگی  مرگ  ست 

مرگی  ک  در انسوی  پل  زندگی  به  انتظار  نشسته   تا  ما  رو  به  درجه  کمال   برسونه   

اما  پذیرش  این  واقعیت  به  تنهایی  کافی  نیست  

باید  نکات  ارزشمندی  وجودمون  رو  کشف کنیم  نکاتی  ک  بعنوان ی  انسان   به  ما  هویت  میبخشید  

محدود  کردن  ارتباطات  ....

و تشخیص   و کنار گذاشتن  افرادی  ک  به  نحوی   خواسته  یا  ناخواسته  روح  ادمی  رو  زخم  میزنند   افرادی  ک ادم   رو   با افکار  منفی  روبرو  میکنند  ....

باید  بیشتر  فک  کنم   

تهیه  ی  لیست  از  کارهایی  ک  دوست  داشتم  انجام   میدادم   

ادمها  رو   غربال  کنم   و   از فیلتر  سلیقه  رد   کنم  

فقط  یادم  باشد  محبت  امیز  ..... و  این  خیلی  مهمه   ک  کسی  رو   نرنجونم      


........

بهم میگه  تو چرا  اینقد بیخیالی  ؟!

چرا  با  لجبازی و سماجتت  جماعتی  رو  نگران  میکنی 

بهش میگم  من  به  عالم  تناسخ  ایمان  دارم 

روزی  دوباره  برمیگردم  و اینبار برای  موندن  و  زندگی  میجنگم  ....اونروز  حقم  رو  از  دنیا  باز پس  میگیرم  


......

امروز هم  میخوام برم  شهر کتاب  

احساس میکنم  ذهنم  در فضای  معلق  میان  کتابها  و  کلمات  و  دفتر دستک های  پر زرق  و برق  اونجا پهن  شده  

اه   کتاب .... اثار خیلی  از  نویسندگان   رو  دوست  دارم   بخصوص  اونایی  ک  افکارشون   ترکیبی  از  فلسفه  مدرن  و  نوعی  ظریف  و  محسوس  سنتی هستش   ....

دوس  دارم   در  اون  فضا   تمام  اطلاعات  ذهنم  رو  جمع  کنم  ... تجزیه  تحلیل  کنم  و  در  نهایت  به  نقطه  صفر  برسم   به  انجماد  دانسته  ها  .....  اگاهی یی  ک  قرار  ست  در  اون  لحظه  به  نتیجه چشم  گیری  نرسد  و  با  چشمانی  گرد شده  و  متعجب  در  میان  انبوه   وسایل  ریز  و  درشت  و  تجملاتی   در طبقات  زیرین  اونجا  گ   حتی   بدلیل  به  چشم   نیومدنها   نظافت  هم  نمیشود  و  پر  از  غبارست   کتاب  مورد  علاقه  م   را  پیدا   کنم   .... کتابی  در  خور  علایق  و  ذهن  مبتکرم  ک  مرا   کلمه  به  کلمه   به  داخل  حروف  کتاب  بکشاند  و جوری  خاص  زندگیم  رو  تحت  تاثیر  قرار  بده ،....

اه  ک  من  چقد  عاشق  شخصیت  والای  شمس  تبریزیم  و  ازون   بیشتر  مولانا  ....  ک  اگه  مولانا   نبود  شمس  اینقد  دست  نیافتنی  و  زیبا  جلوه  نمیکرد  مثل  مجنون   و   هزاران  عاشق  دیگه ....  ک  با  موندنشون  به  عشق  اعتبار  بخشیدن  ....  و  به  نقطه ای  رسیدن  ک  دیگه  خود  شخص  براشون  مهم  نبود  ...اره  مهم  نبود ...مهم  اه  جگر سوزی  بود  ک  به  یادگار  قراره  تا  پای  گور  با  خودشون  حمل  کنند 

امروز  میخوام  برم  شهر  کتاب  هر چند   ن  مثل  سابق  ...عصا قورت  داده  با ژست  ی زن  روشنفکر  ک   احساس  میکنه  خیلی  سرش  میشه  ... مدتهاست   با  حرف  حرف   کتابها  زندگی  میکنم   باید خودم رو  به  هیچ  برسونم  ..... هیچ هیچ  ..... شاید  در بین  هیاهوی  اینهمه  هیچ   ذره ای   از خودم  رو  فارغ  از  زنگار  روزگار  پیدا کنم    

......

امروز ی مرحله سخت از زندگیم رو پشت سر گذاشتم

فهمیدم  زمان  زیادی  ندارم 

حالا چی میشه ک یهویی تصمیم بگیری عمر به یغما رفته رو جبران کنی عایا ؟!

خب اگه چنین تصمیمی گرفتم  حتما  میشه 

تازه متوجه شدم  اینجا از زمان  عقبه  منظورم  همین وبلاگه 

پ ن ....

شدم خوره کتابخونی  .... احساس میکنم کسی عقربه ها رو روی  دور تند گذاشته  ... واسه همین به هیچ کاری نمیرسم و مدام وقت کم میارم  ....فک کنم  ذاتش کمی مشکل داشته باشه...وگرنه من ک  با  کسی مشکلی ندارم  تازشم  به همین زودیها  رفتنیم