کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

......

هعیییی دیونه  ......

ابرهای قانون شکن ابستن بارانند 

کم کم  همه  باورشون شده تو خیالی ترین رویای منی !

سایه ت مستدام  بیا با هم رنگین کمان رو  بر اسمان قلبمون

نقاشی کنیم  ....تو با زیبایی ها خواهی امد باید تو رو به همه دنیا نشون بدم !

پی ن.....

بوم و ابرنگ  اماده ست  فقط دستهای تو رو کم دارم  !

......،

دست در دست و پا در رکاب میروم به دوردستها

انجا ک اهل درد خوب میدانند ک از هر طرف بنویسیش ... ک بخوانیش درد ست

رد پاهایت  بر برف زمستانی سرزمین  کلماتم قرارست با هر هاااا  کردنی اب شود تا جوانه های ارزو

از زیر خاک منجمد شکوفه کند و من با اشتیاق  دسته دسته گلهای حسرت را به یمن حضورت بچینم و در پشت پنجره رو به افتاب خوشبختی بگذارم ....

و بنشینم پشت میزی ک در انطرفش خدا نشسته و قصه ماهها انتظار را اشک بریزم

و بدنم مور مور شود از نگاههای زیر چشمی و لبخندهایی ک با زبان بی زبانی به پایان اندوه اشاره میکند  


......

از اولین  لحظه  بودنت  نظاره گرت  بودم   .....کنارت  بودم .....میدونستم  امشب  تا الان  واسه خوندن  مطالبم   بیدار  میمونی  ....

ولی تصمیم گرفتم  اینجا  بنویسم   نمیخوام   بفهمی   ک  بخاطر علاقه و دلبستگی  زیاد  چطور  باهات  تله  پاتی  دارم  ...

پ ن .....

بخدا  باورش  سخت  نیست  پا به  پات موندم  

ای  تو روح  عاشقی ......

.....،،،

خانه را غبار گرفته ...پنجره ها ...لیوان های توی قفسه فرش های  نقش  زمین شده و .......

اما  عیبی   نداره   پنجره های  خاک خورده  رو  باز   میکنم   تا  هوای اردیبهشت   در  فضای   معلق  از  زندگی......   قسمت کوچکی  از  تقدیر.....یعنی  همان  خانه  بپیچد .

بگذار صدای   ماشین هایی  ک  با  صدای  بلند  اهنگ   پخش  میکنند  تا  به قلب  خود  ارامشی   برسانند  به  گوشم   برسد 

بگذار   صدای  موتور ......صدای جیغ  و  فریادهای  بچه  هایی  ک   پا بر زمین  میکوبند  تا  به  خواسته  ناحق   خود  برسند  فضای  ذهن  تبدارم  رو  پر  کنه .....خوب  میدونم   ک   شنیدن  این  صداها   ارزوی   من  نیست    اما    هر  چ  باشد  خوب   ست   

و  بارش  بی  وقفه  باران  و  نیمکت  های  دو  نفره   پر از  احساس  .....،حس  زندگی   را    ارام  و  لحظه  به   لحظه  در  رگهای   پنجره  به  خاک  نشسته  تزریق  میکند  .....

پ  ن .....

این  دیگه  واقعا   چرت  و  پرت  نویسی  بود  

جان  خودم  راس  میگم  ......  

......

فارغ  از هیاهوی  بهشت  ادم و حوای قصه ما حواسشان گرم خودشان بود  ....عشق اگر عشق باشد  رانده شدن از بهشت را  هم  بجان  میخرد !