بخش عظیم تر ماجرا همین ست
همین ک لحظات سخت و پریشان حالی را تاب بیاریم ک قطره ای از وجود خدا
در ما دمیده شده و خداگونه خود رو در همین ثانیه های بی تابی و بیقراری درک کنیم
تا مرزهای شکوفایی ی قدم مانده
ی قدم برای کشف اسرارهای درونی
برای درک عظیم رنجی ک ما را به ادم بودن پیوند میزند