میخواستم تا نفس دارم زندگی کنم
اما جنگیدن را انتخاب کردم
با افکارم رفتارم خاطراتم وقایعی ک هر کدام به نحوی روحم رو خراش دادند
کاش به جای جنگیدن عطر خوش زندگی رو نفس میکشیدم !
زندگی ن به معنای عرف و ماهیتی ساخته پرداخته قوانین بشری
زندگی به معنای واقعی زندگی کردن و لذت بردن از تمام لحظاتی ک برات رقم خورده چ تلخ چ شیرین چ زشت چ زیبا .....
ظاهرا قراره کوله بار سختی هام سنگین تر بشه
اما من ادم روزهای سختم
نگران نیستم
حتی مرگ هم نمیتونه منو به وحشت بندازه
چون شدیدا به زندگی بعدی معتقدم
چون مرگ نوعی تجربه زیباست
پاورقی....
اینو مینویسم تا یادم بمونه واسه همه چی اماده م
شاید در اینده نزدیک پی نوشت جدیدی در اینجا بنویسم
بعضی ها خیلی زیر پوستی مشکل روحی روانی دارن
بعضی ها به این واقعیت تن داده و دارو استفاده میکنند و یا در شرایط حادتر بستری میشن ......اما ی بعضی های دیگه هستند ک خیلی شیک و مجلسی خودشونو جانشین خدا در زمین فرض میکنن و نسخه بقیه رو میپیچن ........این دسته از خدایان راست راست در خیابان میچرخند و با ابهت به ادمهایی ک از کنارشان عبور میکنند لبخند میزنند .......مراقب ادمهای دور و برت و لبخندهای پر از فریب شون باش .....
باید یاد بگیرم دست نداشته هایم را محکم تر بگیرم
و با خود همراه کنم .....از این خود بیخودی خودی واقعی تر بسازم
سقف ارزوهام رو همچنان ک هست بلند نگه دارم و یکی یکی پله های رسیدن به مقصد ک همانا خوشبختی ست طی کنم سقف ارزوهایی ک همچون سایه بان مرا تا دور دستها حمایت میکند و ارزوهایم را و هر انچه ک علم روانشناسی از معنای خوشبختی میداند......وای خدای من نمیدونم چ شد ک انقدر خواسم پرت شد ک در این صبح با اسمانی ابری دلم خواست چرت و پرت بنویسم انگار یادم رفت در ایینه نگاهی بندازم تا بیاد بیارم سالهاست فراموش کردم چگونه و چطور زندگی کنم .....یادم رفت .....یادم رفت
من همانم ک همانم همان ک هست و بود و خواهد ماند
تو همانی ک هر روز یک نفری حال و هوات مثل بهار میمونه امروز خودتی فردا کسی دیگه ......
فکر کنم وقت خوردن داروهای اعصابمه
اه داروی اعصاب یعنی ارامش روح و روان
فقط همین
یا حق