کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

.......

دور میشوی ..

دود میشوم ..

پ ن 

با وجودیکه اشکها تظاهر کارتر از اونی هستند ک به باور برسند 

اما گاهی مایع ارامشند !

کاش بودی و روزگارم رو میدیدی 


......

هر چ نوشتم  برای تو بود 

برای تویی  ک  زمزمه این ضمیر رو در گوشم  هر لحظه  نجوا  میکردی 

تا  از تو به  تو  بودن  برسم 

و از  به  تو  رسیدن  به  خودم  !

به خودی  ک  خوب میدانم  در  نقطه  ای  از وجود تو  پنهون  موند  

و اینچنین  شد  ک  من   بعد از  تو   هرگز  خودم  را  پیدا  نکردم 

و  من  هنوز و  همچنان  مینویسم 

بی انکه   تو  باشی  

بی انکه  ضمیری  در گوشم  زمزمه  کند 

بی انکه  خود  گمشده م  را  در  درونت  پیدا  کرده   باشم 

بی  انکه  پس  از  تو  رجعتی  بخود  کرده  باشم 

......

احساس میکنم  اونقدر ک باید زندگی  کردم  و دیگه تمایلی به ادامه ندارم  ولی افسوس همه چی طبق خواست  ادم پیش نمیره 

بالاخره  منو  برای  ادامه  درمان مجبور کردن  

دکتر ک  میگه  باید خیلی  سریع  شیمی درمانی  رو  شروع کنم

چون  سلولهای  زشت و کریح  به سمت کلیه و کبد متاستاز کردند

چ خوب میشد اگه  منو  به  حال  خودم  رها  میکردن !

........

پلک هایم  ک  باز  میشود  با مجموع اضداد رویرو  میشم 

با  تقابل  کلمات   ک   سعی  بر  در کنار هم  قرار دادن  فاصله ها  و  تضادها  دارند  در  قالب   ی  نظم  عمومی   

مثل روز و شب  

وصال و  فراق  

عشق  و  نفرت 

زندگی  و  مرگ  

نقطه  تقابل  زندگی  مرگ  ست 

مرگی  ک  در انسوی  پل  زندگی  به  انتظار  نشسته   تا  ما  رو  به  درجه  کمال   برسونه   

اما  پذیرش  این  واقعیت  به  تنهایی  کافی  نیست  

باید  نکات  ارزشمندی  وجودمون  رو  کشف کنیم  نکاتی  ک  بعنوان ی  انسان   به  ما  هویت  میبخشید  

محدود  کردن  ارتباطات  ....

و تشخیص   و کنار گذاشتن  افرادی  ک  به  نحوی   خواسته  یا  ناخواسته  روح  ادمی  رو  زخم  میزنند   افرادی  ک ادم   رو   با افکار  منفی  روبرو  میکنند  ....

باید  بیشتر  فک  کنم   

تهیه  ی  لیست  از  کارهایی  ک  دوست  داشتم  انجام   میدادم   

ادمها  رو   غربال  کنم   و   از فیلتر  سلیقه  رد   کنم  

فقط  یادم  باشد  محبت  امیز  ..... و  این  خیلی  مهمه   ک  کسی  رو   نرنجونم      


........

بهم میگه  تو چرا  اینقد بیخیالی  ؟!

چرا  با  لجبازی و سماجتت  جماعتی  رو  نگران  میکنی 

بهش میگم  من  به  عالم  تناسخ  ایمان  دارم 

روزی  دوباره  برمیگردم  و اینبار برای  موندن  و  زندگی  میجنگم  ....اونروز  حقم  رو  از  دنیا  باز پس  میگیرم