کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

.....

با دکترم  تلفنی  صحبت میکردم  

صحبت در مورد متاستاز سریع سلولهای بدخیم به اعضا دیگه بدنمه 

اینروزا بیشتر یا در حال درد کشیدنم  یا خوابیدن 

داروهایی ک مصرف میکنم دردم رو التیام میدن و ارومم میکنن

اینروزا چقد شبیه تو شدم 

دقیقا مثل تو 

کاش بودی ...کاش بودی بی وفا 

.....

ی روزی میگفت ....

میخوام بنویسم  ..زیاد بنویسم... اما انگشتام حس ندارن

حالا میفهمم چی  میگفت :D

هععععععی ک  دختر شدم ک ترا  ارزو کنم 

افسوس ک دختر شدم ک ترا ارزو کنم 

اه ک دختر شدم ک ترا ارزو کتم 

ای دل دختر شدم ک ترا ارزو کنم 

......

دلم میخواست از معنای دست به تجارب تلخ نیچه بنویسم ک در مقطع خاص و از اخرین  پیام سیاسی خداوند  ک مرگ خدا رو اعلام  میکند یا از هگل یا از دکارت  و یا هزاران نظریه در هم و برهمی ک  خداوند را به پای میز محاکمه میکشاند .... ک در صدد اثبات یا رد ان مرکز هستی  تلاش میکنند 

اما  ن .....

و من به بهای پر درد شبهای تقدیرم   از خداوندی مینویسم ک ارام  بر من لبخند میزند و گاهی در اوج رویا مرا  به اغوش خود میکشاند و نوازش کنان میگویند ....اندکی صبر سحر نزدیک ست 

خدا جونم  به عظمتت  سوگند  تو رو  در  همه  حال شکر گفتم 

چ  در  لحظاتی  ک  بر  قله  ارتفاع  بودم   و  چ   اکنون  ک درد  را  با  تمام  وجود  مزه  مزه   میکنم ......

اینروزها نمیتونم  منطقی  بنویسم  :((((

......

روزها  هم  میگذرند چ به خوشی  چ ناخوشی 

چ با صرف لحظات در شهر کتاب یعنی جایی ک من عاشقشم یا رفتن به ارک ا  ...ک از بهترین فضیلت هاش  قرار گرفتن در فضای  بسیار زیبای سنتی مدرنشه  یاااااااااااا.....بله عزیزم  این  یا  ک بین جمله ها میاد ک بیشتر حکم تناقض رو داره  خیلی  مهمه  ....مثلا این کلمه « یا » میتونه  یجور نمونه برداری از کبدی باشه ک ضایعه بزرگی رو توو خودش  جا داده  و قراره  نشون دهنده این موضوع باشه  ک  تا چ حد متاستاز کرده  و  چقدر اوضاع  وخیم  یا  خوشاینده  و  از اونجایی  ک  بیشتر مواقع  به قصد تناقض  پا  به  میدون  میذاره   پس  نمیتونه  خوشایند باشد  

......

تو  از من  دوری  ن  انقدر دور ک  نفهمیم  و  ن  انقدر نزدیک  ک  رنج  هایم  رو  لمس  کنی  ... فاصله  غریبی  ست   بین  دست های  من  و  تو   وقتی  چشم  هایم   به  هر طرف  نگاه  میکنند  تو را  میبینند  

چقدر  دوست  داشتم  دوباره  بار  مثل  گذشته  ها  قصه  عاشقی مان  را ورق  میزدی  همان چیزی   ک   هر ورقش  قلبم  را  میلرزاند  و  دلم  را  نگران  میکرد  نگرانی هایی ک کم کم  رنگ   تکرار بخودش گرفت و  همیشگی  شد   ... و  تویی   ک  مدام  به من  طعنه  میزدی  ازون  طعنه های   رنگ  و  لعاب  داری  ک  تا  فیها  خالدون  افکار  خالی  از  فکرم   رو  نشونه  میگرفت  و  من  میماندم   کجای   اینهمه  تردید  ایستاده  م  ... ایستاده  ایم  ....  اما  هر  چ  بود .... بود ...و این  بودنش  بود  ک  زندگی  را  برایم  شیرین  کرده  بود  با  همه  تلخی  هایش  ....  

کاش  سختگیری  هایت  هنوز  کامم  را   به   تلخی  اندو ه  میکشید  

کاش   هنوز   دفتر  عاشقی   من  و  تو   با  دستهایت  .... همان  دستانی  ک  تنم   را   به  لرزه  در  می اورد   ورق  میخورد  

کاش   فاصله  ای   ک   برای   دیگران  قابل  درک   نبود   .... ک  از  هر  چ   نزدیکتر  به  من   و  تو   بود   ....  باز   هم   میامد  و   دیگران  را  به  تعجب  وامیداشت   و   ما  را   از  همیشه  بهم   نزدیکتر  میکرد   

کاش   دنیا  اینقدر  مضخرف   و  بیشعور  نبود  

و  من   انقدر  اواره  و  عاشق  ....ممنوعیت  این  عشق  نبودم