کتیبه

روز نوشت های یواشکی

کتیبه

روز نوشت های یواشکی

.......

باید کسی باشد 

کسی ک دور شدن هایش صدای تند قدم هایش بر جاده بیرحم فاصله ها  دلت را نلرزاند و اشک بر گونه هایت جاری نسازد 

باید کسی باشد کسی ک هیچ سایه توهمی جرات و فرصت وارد شدن به خلوت ارامشت را پیدا نکند 

کسی ک بودنش بوی ناب همیشه ماندن بدهد حرفها و کلامش دلت را قنج ببرد و به دنیا بدهکارت کند

کسی ک تو را پای اهنگ دروغ گفت رضا صادقی ننشاند و دل پر غصه ت را چنگ نزند

باید کسی باشد کسی ک کس باشد کسی ک ته دلت از بودنش قرص باشد به همیشه بودنش همیشه ماندنش همیشه خواستنش همیشه عاشق بودنت عاشق بودنش یقین پیدا کنی 

کسس ک وقتی به حضورش فکر میکنی کودک درونت اشوب شود و تو رو برقصاند و تو بر روی ی پا انقدر بچرخی و برقصی ک اعداد مسخره شناسنامه ت در انسوی مرزهای استیصال و درماندگی تو را و شادمانیت را با حسرتی عمیق نظاره گر باشند

باید کسی باشد کسی ک وقتی تصویر بیرنگ چهره ت در قاب نگاهش نقش میبندد رنگین گمانی از عشق در اینه چشمانت بر زندگی خودنمایی کند باید کسی باشد ک همراه تو تا ته تمامی حوادث بیاید و با لبخندی ارامش را مهمان

لب های منجمدت کند و زیر گوشت زمزمه کند نترس من اینجام همین جا کنار تو کنار لحظه لحظه بی کسی هایت ...پیشانی و چشمانت را ببوسد و برایت بخواند  دنیا رو کولم می گیرم روزی صد دفعه میمیرم میکَنم ستاره ها رو،جلویِ چشات می گیرم 

چشات حرمتِ زمینه،یه قشنگِ نازنینه 

تو اگه میخوای نذارم هیچ کسی تو رو ببینه 

 

اگه چشمات بگن آره 

هیچ کدوم کاری نداره...

باید کسی باشد 

باید کسی باشد 

باید کسی باشد    

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.